Μυράτ, Μήτσος

Μυράτ, Μήτσος
(Σμύρνη 1878 – Αθήνα 1964). Ηθοποιός του θεάτρου. Σπούδασε στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης και κατόπιν φιλολογία και θεατρική τέχνη στο Παρίσι. Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή, το 1900, στη Σμύρνη με τον θίασο του Δημήτριου Κοτοπούλη· τον ίδιο χρόνο μπήκε από τους πρώτους στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού θεάτρου και μετά τη διάλυσή της προσλήφθηκε στη «Νέα Σκηνή» του Χρηστομάνου, κάτω από την καθοδήγηση του οποίου αναδείχτηκε γρήγορα σε εκλεκτό ζεν-πρεμιέ. Μετά τη διάλυση της «Νέας Σκηνής» συνεργάστηκε με την Κυβέλη - την οποία είχε παντρευτεί - στο «Θέατρο Ποικιλιών». Το 1907 χώρισε με την Κυβέλη, προσλήφθηκε στον θίασο Δημ. Κοτοπούλη - Βονασέρα, παντρεύτηκε (1908) την αδελφή της Μαρίκας Κοτοπούλη, Χρυσούλα, επίσης ηθοποιό, και συνέχισε την επιτυχή ανοδική σταδιοδρομία του, πρωταγωνιστώντας και διακρινόμενος σε ελληνικά και ξένα έργα, με αποκορύφωμα τον θρίαμβο του, στον ρόλο του Τόμι, στο Σαν τα φύλλα του Τζιακόζα (1910), που τον ξεπέρασε στον Σιρανό ντε Μπερζεράκ του Ροστάν (1912, με τη Μαρίκα Κοτοπούλη). Από το 1915 - 30 υπήρξε διευθυντής και πρωταγωνιστής του θιάσου Μαρίκας Κοτοπούλη· σημείωσε επιτυχίες και σε ρόλους του κλασικού δραματολογίου (Άμλετ, 1923 κ.ά.) και, κατά τη συνεργασία του με την «Ελευθέρα Σκηνή» (1929-30), θριάμβευσε ως Λόρενς στο Σιμούν του Λενορμάν και στο Βολπόνε του Μπεν Τζόνσον. Το 1930 - 35 συγκρότησε δικό του θίασο και από το 1935 υπήρξε στέλεχος του θιάσου του Εθνικού θεάτρου (στο οποίο ανήκε τιμητικά ως τον θάνατό του) σημειώνοντας νέες επιτυχίες. Ο Μ. θεωρείται ως ένας από τους κυριότερους εργάτες της αναγέννησης του νεοελληνικού θεάτρου στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αι.: έως το 1930 ξεχώριζε ιδιαίτερα ως ένας από τους πιο μορφωμένους, λεπτούς και ικανούς Έλληνες ηθοποιούς. Την προσφορά του προς το νεοελληνικό θέατρο συμπλήρωσε με τη μετάφραση πολλών θεατρικών έργων από τα γαλλικά και ως πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ηθοποιών (1938 - 39). Έγραψε επίσης δύο οπερέτες, τα βιβλία Η ζωή μου (1928) και Ο Μυράτ κι εγώ (1950) και μυθιστορήματα. Ο ηθοποιός Μήτσος Μυράτ (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • Μυράτ, Δημήτρης — (Αθήνα 1908 – Αθήνα 1991). Ηθοποιός και σκηνοθέτης του θεάτρου. Παιδί θεατρικής οικογένειας, ο Μ. από μικρός είχε δείξει την προτίμηση του στο θέατρο. Σπούδασε φιλολογία στο Βερολίνο (1928 1930) και παρακολούθησε μαθήματα ηθοποιίας στη Σχολή Μαξ… …   Dictionary of Greek

  • κυβέλη — I Θεότητα της Φρυγίας και της Λυδίας κατά την αρχαιότητα, η λατρεία της οποίας εξαπλώθηκε και στον ελλαδικό χώρο. Επρόκειτο για ένα ανώτατο ον θηλυκού γένους, ένα ασιατικό αντίστοιχο της Μεγάλης Μητέρας Θεάς. Περιστοιχιζόταν από τον Ουρανό, τον… …   Dictionary of Greek

  • Εθνικό θέατρο — Κρατικό θέατρο της Ελλάδας που ιδρύθηκε το 1930. Το 1901 ιδρύθηκε το Βασιλικό Θέατρο,τοοποίο στεγάστηκε στο νεοκλασικό κτίριο της οδού Αγίου Κωνσταντίνου 22. Το κτίριο αυτό κατασκευάστηκε κατά το διάστημα 1895 1901, σε σχέδια του Γερμανού… …   Dictionary of Greek

  • Ελλάδα - Θέατρο — ΑΡΧΑΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ Ένας λαός που έχει έξι πτώσεις και κλίνει τα ρήματά του με χίλιους τρόπους, έχει μια πλήρη, συλλογική και υπερχειλίζουσα ψυχή. Αυτός ο λαός, που δημιούργησε μια τέτοια γλώσσα, χάρισε τον πλούτο της ψυχής του σε όλο το… …   Dictionary of Greek

  • Άμλετ — Όνομα του κεντρικού ήρωα της ομώνυμης τραγωδίας του Σαίξπηρ (ο πλήρης τίτλος της είναι Η τραγική ιστορία του Ά., πρίγκιπα της Δανίας), της οποίας το θέμα είναι παρμένο από το χρονικό του Δανού ιστορικού Σάξονα του Γραμματικού (13ος αι.) με τίτλο… …   Dictionary of Greek

  • Χρηστομάνος, Κωνσταντίνος — (Αθήνα 1867 – 1911). Έλληνας λογοτέχνης και θεατρικός σκηνοθέτης. Φοίτησε για ένα διάστημα στην ιατρική σχολή της Αθήνας και ύστερα στη φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου της Βιέννης (1888). Από μια παράξενη συγκυρία έγινε δάσκαλος της ελληνικής… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”